شاید بتوان گیم‌ پلی بازی Hi-Fi Rush را در یک جمله خلاصه کرد :« اکشن هک اند اسلش بازی با ریتم همراه شده و اجرای کمبوهای منطبق بر بیت، به دشمنان آسیب وارد می‌کند و این روند مدام در طول بازی تکرار می‌شود». با اینکه کلیت عنوان انحصاری جدید مایکروسافت در ظاهر بسیار ساده است اما تیم سازنده به قدری در پیاده سازی مکانیک‌های گیم پلی موفق ظاهر شدند که بازی هر مخاطب اکشنی را با خود همراه می‌کند.

همراه کردن تمام مکانیک‌های گیم‌ پلی با ریتم، باعث می‌شود که این تطابق در ذهن شما جای بگیرد و بعد از مدتی به صورت ناخودآگاه آن را اجرا کنید. با اینکه بازی خود را جدی نمی‌گیرد، اما سیستم مبارزات آن یکی از بهترین نمونه‌های حاضر در بازار ویدیو گیم طی چند سال اخیر است. Hi-Fi Rush «های فای راش» اثری جذاب برای دوست‌دارن آثار هک‌ اند اسلش به شمار می‌آید و در این برهوت اکشن‌های کلاسیک، ادای دینی به آثار مطرح دهه 2000 است که مخاطبان پلتفرم مایکروسافت را با فلش‌بکی نوستالژیک به دوران Xbox Original می‌برد.

مبارزات بازی برای گیمرهای هاردکور به شدت لذت بخش است و برای مخاطبی که کمتر با ژانر بازی آشنایی دارد؛ نشانه‌هایی در نظر گرفته شده که در هر لحظه به کمک‌تان می‌آید. از HUD بازی گرفته تا طراحی محیط، همه شما را به هماهنگی با ضرب آهنگ تشویق می‌کنند و المان‌های کمکی سمعی و بصری در تک‌تک لحظات گیم‌پلی دخیل هستند. مضاف بر این ، بخش‌های آموزشی بازی به بهترین نحو مخاطب را با مکانیک‌های جدید آشنا می‌کنند و حتی با تنظیمات Accessibility بازی برای افراد بیشتری قابل تجربه است. در شرایطی که گیم‌پلی Hi-Fi Rush در ابتدا ساده و مبتنی بر یک مکانیک به نظر می‌رسد، خیلی زود و با معرفی مکانیک‌های جدید، شما را غرق در تجربه‌ای متفاوت می‌کند. برای همین است که هیچ وقت مبارزات احساس تکراری بودن ندارد و همیشه در مراحل بالاتر، غافل‌گیرتان می‌کند.

البته که این غافل‌گیری بیشتر متوجه مکانیک‌های گیم‌پلی است و در طراحی مراحل خلاقیت آنچنانی مشاهده نمی شود. با اینکه جذابیت مبارزات جای خالی مراحل متفاوت را پر کرده، اما اگر با طراحی مراحل خلاقانه‌تر روبرو بودیم و بخش‌های پلتفرمر جذاب‌تر بودند، قطعا با نمره کامل باید از این بازی استقبال می‌شد. وجود مراحلی چون نفوذ به بخش R&D در حد باقی قسمت‌های بازی نیست و سبب افت هیجان بازی می شود. همچنین در چند مرحله‌ای که بازی بدون باس فایت ادامه می‌یابد، فقدان یک مبارزه تمام و کمال احساس می‌شود. از طرفی مبارزات با بعضی باس‌ها چون مبارزه با هد مارکتینگ به شدت به یاد ماندنی است.

گرافیک سل‌شید Hi-Fi Rush بهترین نمونه گرافیک کارتونی است که تا به حال دیده‌اید. این را باید مدیون جهت‌گیری هنری بازی بدانیم که در طراحی‌ها با وسواس مثال‌زدنی ظاهر شده است. محیط و طراحی دشمنان عالی کار شده‌اند و هر فریم از بازی شبیه یک نقاشی زیبای ژاپنی است. طراحی زیبای محیط‌ها، اتمسفر خاصی را بر فضای «های فای راش» حاکم کرده و طراحی موجه کاراکترها در برقراری ارتباط با آن‌ها نقش موثری را ایفا می‌کند. در کنار اینکه صداپیشه‌ها عملکرد فوق‌العاده‌ای دارند. مواردی که موجب می‌شود خیلی زود با هر کاراکتر ارتباط برقرار کنید.

در اصل نقطه قوت روایت بازی های فای راش همین شخصیت‌های پرداخت شده و دوست‌داشتنی هستند که با حضور مقطعی در داستان مخاطب را پای بازی نگه می‌دارند. کارگردانی خوب سکانس‌های بازی هم که با کمدی تلفیق شده به جذابیت بازی کمک می کند. ترکیب همه این موارد با سطح کیفی بالا در کنار هم، باعث شده Hi-Fi Rush در قامت یک بازی ویدئویی سرگرم‌کننده، یک اثر هنری آرامش بخش نیز باشد.

حقیقتا معرفی و شدو دراپ شدن بازی از سازنده‌ای که کسی انتظارش را نداشت، غافل‌گیر کننده بود. استودیوی شینجی میکامی که برای ساخت سری The Evil Within شناخته می‌شود، حالا در کمتر از یک سال از انتشارGhostwire: Tokyo با عنوانی بازگشته که نه تنها با تمام ساخته پیشین آن‌ها متفاوت است، بلکه خلاف جهت جریان اصلی صنعت بازی نیز حرکت می‌کند. با توجه به چراغ سبز مایکروسافت به پروژه‌های AA خلاقانه و با وجود گیم‌پس، احتمالا از این به بعد بیشتر شاهد عناوین این چنینی خواهیم بود. Pentiment و Hi-Fi Rush نشان دادند که نتیجه اعتماد به ایده‌های نو، حتی با بودجه محدود هم می‌تواند نتایجی غافل‌گیر کننده داشته باشند.

پس از خالی بودن عجیب لاین‌آپ مایکروسافت در سال 2022، شروع 2023 با انتشار های فای راش سال باشکوهی را برای دوستداران Xbox نوید می‌دهد. اگر از مشترکین گیم‌پس هستید، به هیچ وجه این بازی را از دست ندهید و مطمئن باشید از آن لذت بیشتری نسبت به عناوینی می‌برید که اخیرا خود را AAAA معرفی کرده بودند!

The post بررسی بازی Hi-Fi Rush appeared first on بازی سنتر.